Thursday, June 30, 2005

جاسوسی، عکاسی و نقشه

توی مملکت گل و بلبل ما که هر کسی رو به جرم جاسوسی و جمع‌آوری اطلاعات برای دشمن متهم می‌کنند و هزار داستان سرایی انجام می‌دهند. ولی گویا این برادران (و البته برخی خواهران !) از فناوری و ابزارهای نوین خبری ندارند که چگونه اطلاعات گوناگون را می‌توان گردآوری و مهم‌تر از تجزیه و تحلیل نمود. در سال ۱۳۷۵ بود که من در سرشماری سراسری مرکز آمار ایران هم همکاری می‌کردم. برای هر آمارگیری نقشه‌ی (یا بهتره بگم کروکی) مربوط به منطقه‌ی مورد نظر را در پوشه‌ای تحویل می‌دادیم و کلی سفارش از بالا می‌آمد که این نقشه‌ها جنبه امنیتی دارد و حتما پس از پایان سرشماری باید جمع‌آوری شوند. حالا بماند که این برگه‌ها فقط خیابانها رو نشون می‌داد و از علامت و اینها هیچ خبری نبود. یعنی اطلاعات به درد بخوری از توشون در نمی‌اومد.
یا برای گرفتن یک کپی از نقشه‌ی توپوگرافی یک منطقه برای پایان‌نامه‌ی تحصیلی باید از هفت خان رستم رد می‌شدیم و دست آخر یک نقشه که با استفاده از اطلاعات عکس‌برداری سال ۱۳۴۸ تهیه شده بود با هزار منت و گرفتن تعهد و هزار تا کوفت و زهر مار دیگه گیرمون میومد.
حالا این گوگل کار همه رو راحت کرده. عکس ماهواره‌یی از تمام دنیا در کامپیوتر شما! البته این برنامه پیش از این هم در دسترس بود ولی برای استفاده از اون باید پول می‌دادیم. ولی حالا به لطف گوگل استفاده از این برنامه رایگانه ولی اگر کسی بخواد استفاده‌ی حرفه‌ای بکنه میتونه با پرداخت پول نه چندان زیادی از امکانات بیشتری بهره بگیره. عکسهایی که در این برنامه استفاده شده‌اند حداقل ۶ ماه از زمان گرفتنشون میگذره و اون هم به این دلیله که سو استفاده، اون هم در زمینه‌ی بیشتر حریم خصوصی، از اونها رو کمتر کنه.
خوب این سرویسی هست که در دسترس همه قرار داره و شرط عقل هم اونه که تصور کنیم سازمانهای جاسوسی عکسهای با دقت بسیار بالاتر و وسیعتر از اون رو در اختیار دارن. بنابراین چه لزومی داره که یه عکاس رو برای جاسوسی وارد کشوری بکنند تا چند تا عکس از یه ساختمون بگیره که پیش از اون خودشون همون عکسها رو دارن ؟ البته عقل هم خوب چیزیه ولی برای بعضیها خوبتر.
تا اونجایی که من این سیستم رو چک کردم می‌تونم بگم عکسها بسیار دقیقند. در سیستم پیشین عکسهای با دقت بالا از مناطق دیگه‌ی ایران هم وجود داشت (مثل نظنز و اصفهان) ولی الان فقط از بوشهر عکسهای با دقت نسبتا بالا میشه دید. ولی تا چند وقت دیگه لابد دوباره اونها رو به‌علاوه‌ی مناطق دیگه از ایران و جاهای دیگه دنیا رو اضافه می‌کنن.

Monday, June 27, 2005

بازنده‌ی انتخابات کیست؟

به گمان من بازنده‌ی انتخابات ریاست جمهوری در ایران اصلاح‌طلبان نیستند، چه این گروه در همان مرحله‌ی نخست نیز با به دست آوردن ۴ میلیون رای پیروز میدانند. بازنده‌ی بزرگ این انتخابات اروپاست. کشورهای سه‌گانه انگلیس، آلمان و فرانسه با تکیه بر اطلاعات ناقص خویش در تلاش بودند به هر حیله‌ای شده مذاکرات هسته‌ای با ایران را طولانی کنند تا با آمدن هاشمی رفسنجانی به عنوان رییس جمهور جدید با وی وارد مذاکره شده و کار را یکسره نمایند. برنده شدن احمدی‌نژاد در انتخابات اروپا را به شدت شگفت‌زده کرده است. گزارش گاردین را ببینید.

Friday, June 24, 2005

مملکت گل و بلبل و آمار

آقا دیگه این مملکت ما هم دیگه خیلی بی در و پیکر شده. فرموده‌اند که بر تعداد واجدین شرایط رای دادن ۱۵۰ هزار نفر افزوده شده است. این بدین معنی است که در عرض یک هفته ۱۵۰ هزار نفر بر جمعیت کشور افزوده شده است. اگر ماشین حساب این کامپیوتر ما درست کار بکند به عبارتی می‌شود، ۷ میلیون و ۸۰۰ هزار نفر در سال. من فکر نمی‌کنم هیچ زمانی حتی در اوج رشد جمعیت در دهه‌ی ۶۰ چنین افزایشی در کشور رخ داده باشد. البته آمار از نوع وطنی این حرفها حالیش نیست.

Thursday, June 23, 2005

مملکت گل و بلبل و دموکراسی از نوع فراخ

ببینید چه مملکت گل و بلبلی داریم و قدرش رو هم نمی‌دونیم. سفارت کریمه‌ی جمهوری اسلامی در کانادا اعلام فرموده که دور دوم انتخابات را در کانادا برگزار نمی‌کند. به همین سادگی. یعنی دموکراسی پشم. البته گناهی هم ندارند بندگان خدا، وقتی وزارت فخیمه‌ی کشور آرای ایرانیان خارج از کشور را به بیضتین مبارک هم به حساب نمی‌آورد،‌ دیگر برگزاری انتخابات و گذاشتن هزینه بر دوش ایرانیان خارج‌نشین مفهومی ندارد. اصلا برگزاری انتخابات در این کشور معنا و مفهومی دارد؟ من که تاکنون فکر می‌کردم دارد! ولی مثل اینکه اشتباه می‌کردم بدجور. گویا دیپلماتهای سفارت فخیمه (یا به قول دوستی، دیپلمه‌ لات) کارهای مهمتری دارند.

کپی‌رایت و فیلترینگ

دوران بامزه‌ای شده، وزارت ارتباطات و فناوری از یک سو اعلام می‌کند با صرف هزینه‌ای بالغ بر ۸ میلیارد تومان سیستم فیلترینگ را خریداری و نصب کرده است. و برای اینکه خیلی قیافه هم بگیرند و به مخاطب این اطمینان را بدهند که این سیستم ردخور ندارد می‌گویند آنرا از شرکتی آمریکایی خریداری کرده‌اند. حالا همین شرکت آمریکایی اعلام کرده است که هیچگونه نرم‌افزاری به هیچ شخص حقیقی یا حقوقی نفروخته است. همه می‌دانیم که ایرانی جماعت به خصوص در ایران برای نرم‌افزار پولی خرج نمی‌کند (کپی‌رایت؟). حالا این ۸ میلیارد تومان زبان بسته سر از حساب کدام مدیر حرامزاده‌ای درآورده است خدا می‌داند. خوب است وزیر محترم که این‌همه هارت و پورت هم راه انداختند به مناسبت این فیلتر گذاری یه نگاهی به دوروبر خود بیاندازند و ببینند در وزارتخانه‌ی فخیمه‌ی ایشان چه خبر است.

Wednesday, June 22, 2005

بی‌انگیزگی ستاد انتخابات کشور

ستاد انتخابات کشور گویا چندان انگیزه‌ای برای انجام وظایف قانونی خود ندارد. این بی‌انگیزگی تا بدانجا پیش رفته است که از لحاظ نمودن آرای اخذ شده در شعب خارج از کشور در آمار مربوط به نتایج انتخابات خودداری می‌کند (اینجا را ببینید) . به گمان من میزان تقلب در انتخابات به قدری بوده که ستاد انتخابات دیگر انگیزه‌ای برای انتشار دقیق آمار ندارد. گناهی هم ندارند این بندگان خدا! اگر من هم جای آنها بودم و می‌دیدم هرچه دقت را بیشتر کنم تفاوتی در نتیجه‌ی کار پیش نخواهد آمد از هر چی انگیزه بود زده می‌شدم.

ولی ایکاش این رو از قبل اعلام می‌کردن که این همه هزینه برای اخذ آرای هموطنان خارج از کشور نشود. منظورم هزینه‌ی انتخابات نیست که اون تو سرشون بخوره. منظورم بندگان خدایی است که با صرف وقت و هزینه از شهرهای دیگر برای رای دادن به شهرهایی که سفارت ایران قرار دارد باید سفر کنند.

آرای نامریی و تقلب در انتخابات

همانگونه که پیش‌بینی کرده بودم و خیلی هم دور از انتظار نبود، در انتخابات هفته‌ی گذشته تقلب فراوان و سازمان یافته‌ای انجام گرفت. همانند سال ۱۳۷۶ که در استان لرستان ۱۰۶ درصد واجدان شرایط در انتخابات شرکت کرده بودند! این‌بار در استان خراسان جنوبی دست غیب از آستین به در آمد و ۱۰۷ درصد واجدان شرایط در انتخابات شرکت کردند و همگان می‌توانند حدس بزنند که بیشترین آرا را در این استان چه کسی به چنگ آورده است؟ از مجموع ۲۷۰۰۰۰ واجد شرایط در این استان ۲۹۰۰۰۰ رای به صندوق آرا ریخته شده و جناب شهردار ۱۰۱۰۰۰ از این آرا را به چنگ آورده است.
این آرای غیبی که در انتخابات سال ۱۳۷۶ به حساب جناب ناطق ریخته شد، چندان به کار ایشان نیامد، چه اختلاف آرا در حد یکی دو میلیون نبود. اما اینبار این چند صد هزار رای غیبی به کار جناب شهردار چنان آمده است که گویی از هم‌اینک خویشتن را در کاخ سعدآباد می‌بیند. اگر در آدینه‌ی بعدی نیز اختلاف آرا به چند صدهزار بکشد بدون شک آرای غیبی به مزاق جناب شهردار خوشتر خواهد آمد.
اگر در سال ۱۳۷۶ این آرای غیبی فاش می‌شد، اکنون در وضعیت نبودیم.

میانه‌روی و محبوبیت روزنامه روز

روزنامه‌ی روز که سی و دومین شماره خود را امروز منتشر ساخت در همین مدت کوتاه جای خود را در بین ایرانیان داخل و خارج باز کرده است . شمار بازدیدکنندگان این روزنامه‌ی اینترنتی در روز گذشته از یک‌صد هزار فراتر رفت. این موفقیت را برای دست‌اندکاران این روزنامه تبریک می‌گویم. از رموز این موفقیت می‌توان به خبررسانی حرفه‌ای، میانه‌روی و همچنین بهره‌گیری از روزنامه‌نگارانی صاحب‌نام اشاره کرد. گرچه نباید موقعیت و اوضاع داخلی ایران را در این روزها نادیده گرفت.

Tuesday, June 21, 2005

تخریب یا واگویی؟

اینروزها در رسانه‌های وابسته به بنیادگرایان می‌خوانیم که عده‌ای چهره‌ی نامزد مورد حمایت آنان را تخریب می‌کنند. ولی هر آنچه من خوانده‌ام و یا شنیده‌ام درباره‌ی این موجود شریف، عین احوالات ایشان بوده است. چهره‌ای به این زشتی را دیگر نمی‌توان بیش از این زشت‌تر کرد، تنها کاری که می‌توان انجام داد چهره‌نگاری است. تا مردم ببینند با چه موجودی طرف حساب هستند. اگر ایشان این واگویی را نمی‌پسندند، بفرمایند کجای این واگویی‌ها نادرستند تا ما نیز بدانیم. آیا جداسازی زنان و مردان از طرحهای مشعشعانه‌ی ایشان هست یا نه؟ آیا رویاندن پشم بر روی صورت آقایان از طرحهای ایشان هست یا نه؟ آیا نماز اداری خواندن کارمندان از ایده‌های ایشان هست یا نه؟ و بسیاری از طرحهای بودار و غیر بودار دیگر؟ تنها کاری که مردم انجام می‌دهند آنست که این طرحها را به زبان ساده ترجمه می‌کنند تا در پشت نامهایی همچون صیانت از حقوق زنان پنهان نمانند.

Monday, June 20, 2005

شکست یا پیروزی؟

برخلاف تصور برخی که انتخابات روز جمعه را شکستی برای اصلاح‌طلبان و پیروزی بزرگی برای جناح راست و بنیادگرایان قلمداد می‌کنند، باور من براینست که نه تنها اصلاح‌طلبان و جبهه‌ی دموکراسی و حقوق بشر در این انتخابات شکست نخورد که پیروزی بزرگی نیز نصیب خود ساخت. همین که در این وانفسا چیزی در حدود ۴ میلیون رای در سبد آنان ریخته شود نشان دهنده‌ی آنست که این جنبش نهادینه شده و از بین بردن آن کار آسانی نخواهد بود. گرچه این را نیز می‌پذیرم که در صورت هدف قرار دادن مردم عادی و گردآوری آرای سرگردان، آرای بیشتری در این سبد ریخته می‌شد. بنیادگرایان در این انتخابات فقط در دو شهر به پیروزی رسیدند: تهران و اصفهان. گرچه احتمال تقلب را از نظر نمی‌توان دور کرد ولی آنان توانستند با همان استراتژی چراغ خاموش آرای سرگردان را نیز علاوه بر آرای سنتی نصیب خود سازند. و بدین‌ترتیب وانمود نمایند که در کل کشور دارای محبوبیت شده‌اند و از فردا بر خر مراد سوارند و چه و چه. باید دید اینان در مرحله‌ی دوم چه خواهند کرد.

Saturday, June 18, 2005

ایرنا هم پکید

سایت ایرنا هم به ملکوت اعلا پیوست. من نمی‌دونم اینا دارن اسباب‌بازی نیگه می‌دارن یا سایت. مثلا خبرگزاری رسمی مملکت هم هست. خاک بر سر. حالا انگار چندین میلیون بازدید کننده دارند که اینجوری از هم وا میرن. اگر سایت خبری در این روزها به کار نیاد در باقی روزها به درد جرز لای دیوار هم نمی‌خوره.

صدا و سیما و ترافیک انتخاباتی

این صدا و سیما که این همه ادعای مالکیت و مدیریت و کنترل و غیره بر اینترت داشت و دارد و احتمالا خواهد داشت، با یک افزایش بازدید کننده زهوار سایتش دررفت و هم اکنون در دسترس نیست. آخه شما که با این همه بودجه‌ی بی حساب و کتاب نمی‌تونید یه سایت رو سرپا نگه دارین، چه جوری می‌خواین اینترنت مملکت رو اداره کنید. عقل هم خوب چیزیه!

Friday, June 17, 2005

نامزد با چراغهای خاموش

خبرهای چندان خوشایندی از ایران نمی‌رسد. احمدی‌نژاد که باید نامزد با چراغهای خاموش نامیدش، گویا در بسیاری از حوزه‌ها به لطف بسیجیان در صدر قرار گرفته است. هرچند ساعاتی چند تا پایان رای گیری باقیست ولی استراتژی جناح راست گویا خوب کار کرده. با این حساب تکلیف تحریم کنندگان انتخابات کاملا روشن است.

هُست یا هاست؟

بسیاری از همزبانان گرامی این کلمه نازنین «میزبان» را گویی فراموش کرده‌اند که از کلمه‌ی host استفاده می‌کنند. حالا استفاده از این کلمه اشکالی ندارد ولی مشکل من با این دوستان بر سر روش تلفظ آنست. در بسیاری از سایتها و وبلاگها از آن با تلفظ «هاست» یاد می‌کنند. تلفظ درست آن «هُست» بر وزن «مشت» از همان نوعی که بر دهان استکبار جهانی می‌زنند است، نه بر وزن «ماست» که از آن در درست کردن آب دوغ خیار استفاده می‌کنند. گمان من آنست که این دوستان این تلفظ را از کلمه‌ی soft‌گرفته‌اند که بر وزن ماست همان سافت تلفظ می‌شود و چون همه گیر شده دیگر کسی به درستی و نادرستی آن توجهی ندارد.
قیمت اشتراک اینترنت در ایران بس ناجوانمردانه بالاست. در یک مقایسه‌ی ساده بین قیمت ADSL در ایران و کشورهای اروپایی و آمریکا یا استرالیا می‌توان پی برد که قیمتها چیزی در حدود ۱۵ تا ۲۰ برابر گرانتر است. اگر درآمد مردم را هم به این معادله اصافه کنیم شاید به عدد ۵۰ هم برسیم. کیفیت ارتباط که جای خود دارد.

تقلب در انتخابات، چگونه؟

احتمال تقلب در این دوره از انتخابات از هر دوره‌ای بیشتر است. اگر باور ندارید که در انتخابات تقلبهای غیر قابل انکاری روی می‌دهد به این آمار از سایت وزارت کشور توجه کنید:
در سال ۱۳۷۶ در استان لرستان میزان شرکت در انتخابات برابر ۱۰۶/۴۵ درصد بوده است. تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل. من همین جا شرط می‌بندم در استان لرستان امسال هم شگفتی آفریده خواهد شد و به احتمال زیاد آقای احمدی‌نژاد بیشترین آرا را به دست خواهد آورد.

هاشمی یا احمدی‌نژاد؟

ستادهای انتخاباتی و طرفداران نامزدها به قدری به فکر هاشمی بودند که از خطر بزرگتری غافل شدند و اون هم این احمدی‌نژاد. به این نتیجه‌ی نظر سنجی از مرکز افکار سنجی دانشجویان ایران نگاه کنید:
آقای هاشمی رفسنجانی با کسب 25 درصد آرا حایز بیشترین آرا در شهر تهران و نفر اول در بین کاندیداهای این دوره انتخابات ریاست جمهوری در تهران خواهند بود. بعد از ایشان آقای احمدی نژاد با کسب 20 درصد آرا بیشترین آرا را به خود اختصاص خواهند داد. پیش بینی می شود آقایان قالیباف و معین نیز به ترتیب با کسب 16 و 12 درصد آرا در مکانهای بعدی قرار گیرند
هرچند این نظر سنجی و پیش بینی براساس آمار تهران است ولی هیچ بعید نیست که به سراسر کشور هم سرایت کند. از این مردم ایران هیچ چیزی دور از ذهن نیست.

روز انتخاب

امروز روز انتخاب است و فردا روز نتیجه. ایرانیان علاقمند به وطن در سراسر جهان چشم به این انتخابات دوخته‌اند. چه جماعت تحریم کننده و چه اصولگرایان و اصلاحگران و اصلاح‌طلبان.
آرای مردم ایران همیشه مورد سو استفاده‌ی گروههای مختلف بوده است.
تحریم‌کنندگان انتخابات آرای کسانی که در هر صورت در انتخابات شرکت نمی‌کنند.
اصلاحگران و اصولگرایان آرای مردمی که گمان می‌برند با رای دادن اتاقی بر منزل آخرتشان افزوده‌اند.
اصلاح‌طلبان آرای مردمی که با رای دادن به آنها خواسته‌اند به نظام حاکم <نه> بگویند.
خوشبختانه در این انتخابات این مورد آخری کمتر به چشم می‌آید.
و دست آخر طرفداران هاشمی و غیره که آرای مردمی که برای مضحکه قرار دادن سیستم به آنها رای می‌دهند.

Thursday, June 16, 2005

تحریم انتخابات به چه منظور؟

این جماعت تحریم کننده‌ی انتخابات هم گویا اصلا در خواب تشریف دارند. یکی نیست به اینها بگه آخه آدم! مگه نمی‌بینین توی بیشتر این رسانه‌های خارجی هاشمی رو توی بوق و کرنا کردن و به قول خودشون favorite یا frontrunner هست. این یعنی اینکه انتخابات رو قانونی میدونن به تمام و کمال. کافیه فقط تیتر چند روزنامه رو یه نگاهی بندازین. از نیویورک تایمز گرفته تا گاردین و غیره. بنابراین شرکت نکردن در انتخابات به بهانه‌ی از مشروعیت انداختن نظام شبهی بیش نیست. اصلا در کجای دنیا مردم با شرکت تکردن در انتخابات حکومتشون رو از مشروعیت انداختن که ایران دومیش باشه. خدا به آدم یه کم هم عقل بده بد نیست ها!

خواب خوش ایسنا

امروز پنج‌شنبه ۲۶ خرداد شب انتخابات است. و تا این لحظه که ساعت ۹:۳۰ به وقت ایران هست خبری روی خروجی ایسنا دیده نمی‌شود، گویی در مملکت هیچ خبری نیست. بابا بجنبید !

نیشتر

در اینجا سعی می‌کنم هر چی بد و بیراه هست رو خالی کنم. بنابراین پیشاپیش اگر دلخوری پیش آمد از همگی پوزش می‌خواهم.